who’s gonna run this town tonight?

Reid Lightwood

11.11.1990

M

Australia, Darwin

189 cm

Brązowe

A, B, wózki widłowe

Bibliotekarz

Anielskie skrzydła

Kocha: czekoladę; maliny; muzykę; seriale; koszykówkę; bajki Disney’a.

Lubi: śpiewać; pisać opowiadania; latać.

Szanuje: szacunek za szacunek.

Nie chce: udawać kogoś innego; jeść żurku; słuchać kłamstw; gotować; sprzątać; wstawać wcześnie rano; kłócić się, bo szkoda mu energii.

Nie dba: o fryzurę, ponieważ jego włosy i tak żyją własnym życiem.

Żartuje: prawie ze wszystkiego, ponieważ radosny z niego człowiek.

O mande, mande flore.

Reid jest bardzo zabawnym człowiekiem (czytaj: ma taką depresję, że śmieszą go własne żarty). Wszędzie go pełno, jest bardzo kreatywny i uwielbia się śmiać. Uważa, że jest to najlepsze w życiu człowieka (oczywiście zaraz po dobrym seksie). Lubi być w centrum zainteresowania osoby, na której mu zależy. Nie lubi, kiedy się go ignoruje. Jest pewny siebie i swoich racji, choć otwarty na zdania innych, chętnie poznaje inne punkty widzenia. Trochę naiwny, nieco tajemniczy, nazbyt ironiczny. Jego największymi fobiami są: robactwo i drabina. W życiu mowy nie ma, że wejdzie na trzeci szczebelek. A mimo to nie ma lęku wysokości.

O mande, o mande.

Wysoki mężczyzna (189cm). Brązowe włosy. Brązowe oczy. Zawsze dumnie wyprostowana sylwetka. Dobrze zbudowane ciało. Tatuaż na ramieniu, żebrach i w paru innych miejscach.

O mandeo deo riki tiki.

Urodził się i mieszkał w Australii przez większość swojego życia. Bogata rodzina, dom przy plaży, kasy jak lodu. Od dziecka uwielbiał surfować i nurkować, skakać na bungee, wspinać się po skałach, grać w koszykówkę, uczęszczać na treningi karate. Oczywiście posiada czarny pas.

Reid przybył do Recifle College w wieku lat osiemnastu. Nie umiał już sobie poradzić z tym, że jest Inny. Że ma skrzydła. Że za każdym razem, jak chce wyjść, musi mocno spinać skrzydła, a i to czasem nie pomagało, ponieważ wypuklenie na plecach było dość duże.

Swój dar odkrył, kiedy miał lat dwanaście. Plecy zaczęły go niesamowicie boleć. Ortopeda nie wiedział, co jest grane, a prześwietlenie też nic o dziwo nie wykazało. Zapisano mu tabletki przeciwbólowe. Trochę pomagały, ale w nocy mały chłopiec i tak rzucał się na łóżku.

W końcu skrzydła zaczęły wyrastać. Rozdzierały jego skórę na plecach, jednak nie uleciała ani jedna kropla krwi. Z początku próbował wyrywać pióra, był wystraszony, wręcz przerażony, bo nie wiedział, co się z nim dzieje. Jednakże pióra dalej wyrastały.

Potem ból zniknął, a on nadal bał się powiedzieć rodzicom, że ma skrzydła jak ptak. I tak się dowiedzieli, bo Reid przestał chodzić na wychowanie fizyczne. Powiedział im, że nie może, bo ma skrzydła.

Przestał również chodzić do szkoły. Skrzydła rosły, a on nie umiał ich już ukrywać pod koszulkami czy bluzami. Nie jeździł na wakacje, nie ruszał się z domu. Z tego wszystkiego, z tej desperacji, zamknięcia w czterech ścianach, w końcu zaczął spinać swoje skrzydła i chował je pod ubraniami. Ale nadal bał się wyjść na zewnątrz. Bał się, że pasy się poluzują i wszyscy go zobaczą. Dlatego rodzice załatwili mu prywatnych nauczycieli, żeby kontynuował naukę.

Sprzedajemy narkotyki.

Ojciec przestał się do niego odzywać, co się pogorszyło, kiedy matka Reida zmarła.

Chłopak przypadkiem natrafił na ofertę Recifle College. Ucieszył się niezmiernie, kiedy dowiedział się, że jest więcej osób, które są inne. Spakował rzeczy i poleciał tam. Został bardzo miło przyjęty przez pracowników i rówieśników. Wszyscy się zachwycali jego skrzydłami. Znalazł dużo przyjaciół. Dobrze się uczył aż w końcu udało mu się skończyć szkołę z wyróżnieniem i dyplomem.

Ta miła atmosfera wpłynęła na jego samopoczucie i swoją samoocenę. Nie chciał się stąd wynosić. Był tu akceptowany, nie musiał ukrywać niczego. Nie chciał się stąd wynosić, dlatego zatrudnił się jako bibliotekarz w ogromnej bibliotece szkolnej. Bo nauczycielem zostać nie chciał, pracować w sklepiku też mu się nie chciało, a skrzydła nie pasowały do mundurka woźnego.

"ale każde życie stanowi dla każdego całe sto procent, więc może ma to jakiś sens."

 ______________________________________________

No dzień dobry! :D

Co prawda był Matt, ale chcecie Reida to macie Reida Skrzydlatego xd

Notka stara, styl ten sam, co na innych blogach, ale mi się podoba i tak zostanie.

Buźka – pan Dave Franco.