Mówcie mi samodestrukcjo.

Rosalie Whiteley 

 19 lat

mutacja II stopnia
pokój dwuosobowy 6a
w Recifle College od 10 roku życia

Mówcie mi samodestrukcjo.

Podobno każde poczęcie i rozwój osobniczy potomstwa opiera się na dziedziczności. Dziedziczy się kolor włosów, oczu, kształt nosa, sylwetkę, czy też jakiekolwiek cechy charakteru, zatem podobieństwo między dziećmi, a rodzicami można dostrzec na pierwszy rzut oka. Nikt by jednak nie przypuszczał, że po jednym z rodziców można odziedziczyć  mutację, za którą trzeba płacić do końca życia.

Jej życie, od 9 lat przypomina ciągłą walkę. Gdyby pozorna normalność była dobrem, a mutacja, którą odziedziczyła po zmiennokształtnym ojcu, złem dziewczyna mogłaby porównać swoje obecne życie do nieustającej walki między tymi dwoma, równorzędnymi racjami. W tym starciu, można by rzec, że wygrywa dobro, jednak w dzisiejszym świecie nic nie ma za darmo, zatem i Rosalie, musi płacić za pozorną normalność.  

Emithiel – ojciec brunetki – był zmiennokształtnym, który podczas każdej pełni przyjmował postać wilka, równocześnie zatracając wszelkie ludzkie cechy i odruchy, stawał się krwiożerczą i dziką bestią, która atakowała i niszczyła dosłownie wszystko na swojej drodze. Już w ludzkiej postaci był nieco agresywny i nadpobudliwy, jednak po przemianie nie można było z nim nawiązać jakiegokolwiek kontaktu. Matka dziewczyny była normalnym człowiekiem, zatem  istniało 50 procentowe prawdopodobieństwo, że i Rosie będzie się przemieniać. Jak przystało na prawdziwego pechowca, brunetka odziedziczyła dar, jednak jej czysto ludzka cześć była na tyle  silna, by ciało brunetki próbowało walczyć z mutacją na wszelkie możliwe sposoby. Skutkiem ubocznym powstrzymywania, przez ciało Rosalie, mutacji, która ma silny związek z fazami księżyca, a także emocjami dziewczyny, jest samookaleczanie się. Z nadgarstków dziewczyny krew wydobywa się wręcz strumieniami  i żaden zwykły lekarz nie jest jej zatamować. W skrajnych przypadkach, jak wielkie rozgoryczenie, złość, smutek czy rozczarowanie pojawiają się również palące, krwawe łzy, które prócz parzenia skóry mają właściwości destrukcyjne.
W tym całym syfie zwanym życiem najbardziej komiczne jest to, że brunetka kompletnie nie zna przyczyny swoich comiesięcznych ataków. Wie o sobie tyle co kot napłakał, czyli praktycznie nic. Zna swoje dane personalne, wie, że winowajcą jej samookaleczanie są geny ojca i w sumie tyle. 

Wyryci w sercu. 

____
Rosalie w nieco innej, myślę, że lepszej i bardziej przemyślanej odsłonie. Kartę publikuję drugi raz za zgodą autorki Alici, której bardzo dziękuję za pomoc! Wątki długie, przemyślane i z fajnym pomysłem. Chętnie powymyślam wszelkie powiązania bo zaczynać nie lubię :)